အမွတ္တရ
ဆရာမ ဂ်ဴးရဲ ႔ အမွတ္တရ စာအုပ္ျဖင္႔ အခ်စ္၀ထၳဳကုိ ပထမဆုံး ဖတ္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ဆယ္တန္းျပီးစ အစ္မအိမ္ သြားလည္ရင္း ေကာက္ကုိင္ျပီး တထုိင္ထဲဖတ္ခဲ႔တဲ႔ စာအုပ္ပါ။စာအုပ္ဖတ္ျပီးေတာ႔ ဘာကုိေရေရရာရာ ခံစားရမွန္းမသိဘူး ကုိယ္မွ သူ႔ေနရာမခံစားရ မသိရဖူးပဲကုိး တဆတ္တည္းမွာပဲ ဒီလုိ ေရရွည္ျဖစ္တည္တတ္တဲ႔ ေ၀ဒနာမ်ိဳးကုိ သိလည္းမသိခ်င္ဘူး သုိ႔ေပမဲ႔ လူတစ္ေယာက္က လူတစ္ေယာက္ကုိခ်စ္တဲ႔အခါျဖစ္တည္လာတတ္တဲ႔ စိတ္ခံစားခ်က္ ျပီးေတာ႔ လက္လြတ္ဆုံးရႉံးတဲ႔အခါ လြမ္းေဆြးမႉ အမွတ္တရေတြ သိမ္းဆည္းထားတတ္မႉ လွပမႉေတြေရာ ၀မ္းနည္းမႉေတြေရာယွက္လုိ႔ေပါ႔။ မွတ္မွတ္ရရ စာဖတ္တုံးက ၾကက္သီ းထခဲ႔ပါတယ္။ ဒါက ဆရာမဂ်ဴးကုိ ကြ်န္မေက်းဇူးတင္သည္။ ဘာပဲေျပာေျပာခ်စ္တဲ႔သူဆုိညားမွာပဲဆုိတဲ႔ အခ်စ္ဆုိတာကုိ စာအုပ္ထဲမွာဖတ္ရင္ေတာင္ အၾကိမ္းခံရတဲ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကြ်န္မကုိ တကယ္႔ျဖစ္တတ္ေသာ အဆုံးသတ္မႉတစ္ခုကုိ ပထမဆုံးအၾကိမ္ ဖြင္႔ျပလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ျပီးေတာ႔ ကြ်န္မငုိတာပဲ။ စုစုေထြးကုိ သနားတာလား။ သူ႔ရဲ ႔ ေမာင္ကုိသနားတာလား။ အဆုံးသတ္ကုိပဲ ယူၾကံဳးမရျဖစ္တာလား။ တခါမွ ကုိယ္ေတြ႔မရွိပဲ ခံစားရတာ။ ေနာက္ထပ္ကေတာ႔ လူတစ္ေယာက္ကုိခ်စ္တဲ႔အခါ ေႏွာင္ဖြဲ႔စရာမလုိ မ်က္ရည္ခံထုိးစရာမလုိ ဘ...